Erdoğan mı Belediyeler mi?

Birbirine çok yakın tarihlerde yapılan iki seçimin birini Cumhur ittifakı kazandı. Başkasını CHP. Cumhur ittifakı Tayyip Erdoğan’ı. Cumhurbaşkanı seçtirdi, CHP Belediyelerin yüzde 60’ında idaresi ele geçirdi. Sıradaki seçimin sonucunu kestirebilmek için 14 Mayıs ve 31 Mart sandık sonuçlarını uygun anlamak gerek.

Zira 2028’in mukadderatı orada yatıyor. Özetlemek gerekirse ERDOĞAN YAHUT BELEDİYE LİDERLERİ KAZANACAK. 2028’e giden yolun haritası buna nazaran şekillenecek. Büyük olasılıkla 2026 Sonbaharında sandık başına gideceğiz.

Erdoğan’ın kozu dış siyaset. Bilhassa Suriye konusu. Burada önemli bir avantaj elde etti lakin sonucu beklemek lazım. Mülteci sıkıntısı ve hudut güvenliği; Orta Doğu’nun dengelerindeki riskler ve fırsatlar. Global oyuncularla kurulacak sıkıntı bağlantılar. Coğrafyada haritalar tekrar çizilirken, emperyal planlar uygulanırken çok ihtiyatlı olmalıyız..

Bahçeli‘nin insiyatifiyle başlayan hafta sonundaki Dem-İmralı görüşmesi ile yeni bir safhaya geçen açılım da bu açıdan kritik kıymette. Hem Orta doğu bağlamında hem Türkiye’deki iç siyasi istikrarlarla ilgili olarak açılımdaki gelişmeler önümüzdeki sürecin belirleyicisi olacak. Açılımın ne kadar şeffaf ve iştirakçi gerçekleşeceği ve kitlelerin buna nasıl tepki gösterecekleri bir sonraki seçimin de ana etkenlerinden birisi olacak.

Erdoğan’ın dezavantajı ise hayat pahalılığı. 1.5 yıl işinde ekonomiyi rayına oturtabilir mi? Göreceğiz.
CHP’nin avantajı iktidarın bilakis iktisat. Toplumsal yardımlarla bir arada halkla kurdukları yakın alaka. Halk ekmek, kreşler, kent lokantaları, emekliye dayanak vs vs…Belediyeler muhalefetin ülkeyi yönetmesi için hem bir imtihan hem de önemli bir deneyim.

Ancak madalyonun bir de öteki yüzü var.

İktidarın şu anki bahtı ve kozu dış siyaset ise CHP’nin handikapı bu. Zayıf olduğu alan. “Oy vereceğiz ancak sanki ülkeyi yönetebilirler mi?” kuşkusunu giderebilecekler mi?

Ekonomideki durum nedeniyle oldukça yıpranmış ve 22 yıllık uzun iktidar periyodunda yorulmuş bir iktidar hala CHP ile başabaş durumda.

Siyasette daima gözden kaçan bir seçimin davranış tahlili vatandaşa, kendinize oy vermesi için sebep sunmanız gerekir. Bu biliniyor. Üzerinde çalışılıyor. Lakin seçmene SİZE OY VERMEMESİ İÇİN MÜNASEBET SUNMAMALISINIZ. İşte bu ıska geçiliyor. Halkla yakın ilgi. Yüz yüze irtibat. Tesirli halkla bağlantılar. Özdeşlik kuracak bir yakınlık. ‘İşte bu bizden biri’ dedirtecek bir samimiyet. Ve en kıymetlisi inanç vermeniz gerekiyor. Dağınık manzara itimat kaybına yolaçar. Bakınız 14 Mayıs neden kaybedildi?

Sonra bir de 31 Mart‘ı inceleyin. Nasıl kazanıldı?

Formül aşikâr. İş o formülü uygulayabilmekte.

Ya Erdoğan kazanacak ya da Belediyeler.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir